Öğretmen, hemen her meslek grubunu yetiştirip hayata hazırlayan bir meslek grubunu temsil ediyor gibi görünse de, aslen her öğretmen, gelecek nesillerin yetiştiği toprak olan aile fertlerini, özellikle de anneleri yetiştirme işleviyle bir toplumun en kıymetli ferdidir.
Bu sorumluluk ve farkındalıkla mesleğini icra eden her öğretmen, sık sık bahsedilen daha iyi bir dünya’nın en önemli teminatıdır.
Sürekli bir bahaneye sarılarak olumsuz örnek teşkil eden bir hayat süren veya şu ya da bu sebeple bahsi geçen sorumluluk ve farkındalıktan uzak yaşayan her bir öğretmen de sağlıksız, mutsuz, huzursuz ve sorunlu bir geleceğin garantörleri olarak toplumun hayati reflekslerini zehirleyen bir zümrenin temsilcileri olarak tarihe çirkin harflerle geçeceklerdir.
Öğretmen yetiştiren eğitim kurumlarımızın sadece akademik başarı kriterleriyle kurumlarına aldıkları kişilere geleceğimizi tasarlama sorumluluğunu vermesi ne kadar sağlıklı olabilir düşünmek lazım...
Eğer öğretmen bilgi ve donanımlar ile öğrenci arasında kanal görevi görüyorsa - ki çoğu zaman öyledir -
Kanal görevi yapan her muhatabın kendisini temiz tutma ön sorumluluğu olmalıdır, değil mi?
Öyle ya bir kanalın içerisinde kurum, irin ve zehir varsa,
O kanalı kullanarak bir başka kişiye aktaracağınız her bir kaynak, kanaldan geçerken içindeki kurum, irin ve zehirle kirlenerek aktarılacaktır.
Tamam, öğretmen de insan, ama öğretmen sıradan bir insan olmanın çok ötesinde bir göreve talip: ‘İnsan Yetiştirme’!
Bu yüzden de yaptığı mesleği paraya, makama, ya da birtakım benzer menfaat enstrümanlarına bağlayan fertler öğretmenlik mesleğine, dolayısıyla da geleceğin inşasındaki önemli rollerine ihanet içindedirler.
Bahane bulmadan, gerekçelere sarılmadan ya da arkasına geçmeden,
Her bir öğretmen, farkındalık ve sorumluluk içinde çalışmak ve önce kendilerini temizlemek zorundadır.
Lao Tzu’nun da dediği gibi:
‘Bir kişinin dünyaya vereceği en güzel hediye, kendi olumlu dönüşümüdür.’
Bu şuurla mesleklerini icra eden tüm öğretmenlerimin ve meslektaşlarımın önünde saygıyla eğiliyorum.
Sevgi ve saygılarımla, Murat Kaplan