Sevgili Dostlar,
Affınıza ve anlayışınıza sığınarak birkaç dakikanızı bana ayırmanızı rica ediyorum.
Bazı sorular soracağım size.
Her kim kendisini bu soruların muhatabı görüyorsa lütfen, inancınız her ne üzerineyse, biraz durup düşünsün...
...
Allah adına, Peygamber adına, özgürlük, vatan-millet adına, sosyalizm, devrim adına, ahlak, insanlık ve daha neye kalbinizi ve aklınızı yatırmışsanız onun adına cevap verin şu sorularıma:
- Nedir bu nefretiniz?
- Kime neye bu kadar öfke?
- Bu kadar nefret ve öfkeyle nasıl huzurlu, mutlu ve sağlıklı yaşanabilir ki?
Şöyle bir durun.
Birkaç dakikalığına olsun durun ne olursunuz.
Yavaşlayın.
Sağ elinizi kalbinizin üzerine koyup hafifçe bastırın.
Kapatın gözlerinizi.
Burnunuzdan yavaş yavaş nefes alıp verin.
Kalp atışlarınızı hissedin.
Kalın birkaç dakika öylece.
Kalbinizin ritmini ve nefesinizi hissedin.
Affedin kendinizi.
Kime ne yaptığınızı, kimin size ya da kime neler yaptığını bir kenara bırakın ...
Ve öncelikli olarak kendinize yaptığınız bu adaletsiz zulüm için kendinizi affedin.
'Öz benliğinize dönün ve ne kadar hırpalanmış olduğunu fark edin.'
O sizsiniz...
Yorgun, bitkin ve korku dolu.
O yüzden nefret var içinizde; damarlarınızda akan kana eşlik ediyor...
İçinizdeki o öfke yüzünden anlam veremediğiniz boşluk, eksiklik ve güvensizlik hissi...
Bunların hepsini kendinizden,
Kendinizi de o olumsuzluklardan uzaklaştırabilirsiniz.
Kalbinize dönün.
Avucunuzun altında sizin duygu, düşünce ve tepkilerinize göre ritmini belirleyen kalbinize bir bakın...
Dinleyin onu birkaç dakikalığına.
Affedin kendinizi...
Kendinize yaptığınız bu zulümden dolayı.
Her kızdığınızda,
Her nefret hissiyle kıvrandığınızda,
Ellerinizi yumruk yapıp kaldırırken buruşturmuş olduğunuz yüzünüzü düşünün...
İşte bunu her yaptığınızda kalbinize, yüreğinizin en hassas noktalarına kirli, paslı bir iğne batırıyorsunuz.
Affedin kendinizi bu sorumsuz, bu düşüncesiz davranışınızdan dolayı.
Her neyse sizi hayatta tutan,
Onların hatırı için affedin kendinizi artık.
Diğerleri mi?
Diğerleri dursun bir kenarda,
Siz ilk önce kendinizi affedin,
Göreceksiniz hayat daha huzurlu, sağlıklı ve umutlu olacak.
Nefretin temizlediği bir kir gördünüz mü hiç?
Öfkenin çözdüğü bir sorun?
Oysa, sevginin, affetmenin ve kendine dönüşün ne kirleri yıkadığı,
ne sorunları çözdüğüne dair çok fazla kayıt var yer yüzünde...
Kalp atışlarınıza dönün...
Nefesinize dönün...
Kendinize dönün artık dostlar.
Dışarıda her ne varsa, sadece yükünüzü ağırlaştırıyor.
Onlardan kurtulun ve hafifleyin.
Sevgiyle, saygıyla kalın, MuratKaplan