Öğrenme sürecinde tarafların ‘öğrenmek şartından bağımsız’ olmaları zihni sükunete davet ediyor ve bu durum niyetin filizlenmesine imkan veriyor. Bu da kaygı oranının daha da aşağılara çekilmesine ve kalıcı öğrenmeye neden oluyor.
Bu sürece nöro-linguistik enstrümanları dahil etmeyi başaran öğretmen, her öğrenme yolcusunun kendi öğrenme sorumluluğunu üstlenmesine katkı sağlıyor.
Öğrenme bireysel bir süreç olduğu için de sürece dahil olan her bir yolcu farkında bile olmadan öğrendiklerini yine farkına bile varmadan - ihtiyaç doğduğunda şaşkınlık içinde - kullanmaya başlıyor.
