Nasıl ki oluşturduğu beklenti nedeniyle kişinin aradığı şey ne göreceğini doğrudan ve güçlü bir şekilde etkiliyorsa, aynı şekilde - hatta ters çaba kanununa göre çok daha güçlü ve hızlı bir şekilde - kişi neyi arzu etmiyor ve neyden korkuyorsa onun oluşumunu da kesinleştiriyor.
İşte bu noktada güvenli bir oluşu harekete geçirmek için 'neyse odur, nasılsa öyledir' muhteşem bir ilaç, harika bir merhem, eşsiz bir terapi oluyor.
Hiçbir hayal kırıklığı kişinin kendisi dışında birisine ya da bir olaya dayandırılamaz. Çünkü hayal kırıklığının temelinde kişinin diğer insanların oluşturmasına izin verdiği arzuları, menfaatleri ya da beklentileri beslemesi durumu söz konusudur.
NLP prensipleri de öyle der: 'Mevcut durum olabilecek en iyi durumdur'.
Ve her eylem sahibinin göreceli bir 'iyi niyetine' dayanır. Ondandır 'bence sen de haklısın' ifadesindeki ironi. Kime sorsak, kimi dinlesek haklıdır.
Onların zihin haritalarından bakabilsek onların haklılıklarını bizler de kabul ederiz zaten. Mesele her bireyin kendine ait bir zihin haritası ve o haritayla mükemmel uyum sağlayan hikayesi olması...
Neyse, huzura ulaşmak isteyen zihinlere ilaç niteliğindeki düşünceyi yineleyip herkese iyi geceler, tatlı rüyalar dileyelim:
'NEYSE ODUR, NASILSA ÖYLEDİR.'
Peki sorun nerede?
Sorun, insanların şu konudaki ısrarında:
'BEN NASIL İSTİYORSAM, ÖYLE OLACAK!
İSTEĞİM DIŞINDA OLAN HER ŞEY KÖTÜ, YALAN VE EKSİK!'
Selam, sevgi ve saygılarımla, Kaplan