Biz insanlar farkındalık düzeyi yüksek varlıklar olarak bu dünya deneyimine doğuyoruz.
Sonrasında bize en yakın insanlar olan anne babalarımız ve aile yakınlarımız tarafından, cehennem titreşimleriyle dolu olan korkuyla tanıştırılıyoruz.
Korku bizi herkesleştiren, evcilleştiren, yeryüzünün hakimliği iddiasında bulunan ve 'korkuları hepimizinkinden büyük olan' varlıkların istedikleri titreşim düzeyine çekiyor.
Bizi korkuyla tanıştıranlar en yakınlarımız - en güvendiklerimiz - olunca, korku denen zehir kolay kolay fark edilemiyor maalesef.
Ardından çocuklarımızı da bizlere benzeterek en büyük ihanete alet oluyoruz.
Para, makam, şan şöhret ve daha nice zehirli enjeksiyonları bizzat anne babalar yapıyor.
Anne babalarımız da kazara farkındalıklı varlıklarsa ve bizleri o doğrulduda yetiştiriyorlarsa, bu zehirleme görevi okullara ve çevreye veriliyor. Onlar da işlerini harika bir şekilde eda ediyor.
Şimdilerde ise bu kirli iş internet, televizyon ve diğer medya üzerinden daha maliyetsiz ve daha etkili yollarla yapılıyor.
Bu sayede kendilerini güvende hisseden varlıkların korkulu dünyalarında onlardan biri, onların birer benzeri olarak yaşamın akışına atılıyoruz...
Bizi korkuyla tanıştırıp titreşim ve dokumuzu karıştıran bu cehennem zebanileri yüzünden bebeklik dönemimizde hala bir parça hatırlıyor olduğumuz özümüzü ve ait olduğumuz yeri, evimizi, ona giden yolu unutuyoruz...
Tek kurtuluş farkındalıklı yaşam...
Sevgi ve saygılarımla, Kaplan